Genetisch onderzoek rasgebonden ziektes in werkhonden

Genetische aandoeningen komen voor bij rassen die worden gebruikt voor wetshandhaving.
 Als belangrijke teamleden wordt verwacht dat de honden gedurende een aantal jaren topprestaties leveren. De honden zijn een aanzienlijke investering van zowel de eerste aankoop tot de uitgebreide, gespecialiseerde training. Eerdere studies hebben zich niet gericht op het onderscheid tussen oorzaken voor pensionering/euthanasie als zijnde genetisch (geërfd) versus verworven (milieu).  

Monsters van 304 honden, waaronder 267 honden van wetshandhavingsinstanties en 37 speur- en reddingshonden werden geanalyseerd. 29% van de geteste honden bleek drager van een genetische mutatie te zijn en 6% bleek een ​​risico te lopen op een slopende erfelijke aandoening die uiteindelijk het vermogen van de hond om te werken kan schaden. Honden met een verhoogd risico waren Labrador Retrievers met EIC (Excersised Induced Collapse), Bloedhonden met DM (Degeneratieve Myelopathie) en Duitse herdershonden met DM of CLAD type III (Canine Leukocyte Adhesion Deficiency type III)Een aanzienlijk aantal werkhonden bleek dus een risico te lopen op genetische aandoeningen die de loopbaan van de hond zou kunnen verkorten. Het verlies van honden als gevolg van vervroegde uittreding of euthanasie als gevolg van te voorkomen genetische aandoeningen is een emotionele aanslag op de handlers en financiële kosten voor dienstverlenende organisaties. Beide kunnen vermeden worden met genetische screening voorafgaand aan het fokken, kopen of trainen van werkhonden.

Van de 304 geteste honden waren er 150 van het ras Duitse herder. 35% van de Duitse herders bleek drager en 9% lijder van een erfelijke aandoening. 46 Duitse herders bleken drager van DM, 12 genetisch lijder van DM. 7 Duitse herders waren drager van CLAD type III en 1 Duitse herder bleek lijder van CLAD type III.

Bron: Shaffer L, G, Ramirez C, J, Phelps P, Aviram M, Walczak M, Bar-Gal G, K, Ballif B, C, An International Genetic Survey of Breed-Specific Diseases in Working Dogs from the United States, Israel, and Poland. Cytogenet Genome Res 2017;153:24-30

4 gedachten over “Genetisch onderzoek rasgebonden ziektes in werkhonden

  1. Interessant onderzoek! Niet testen kost geld!
    Als dit voor de VDH geen reden is om de DM test (en ook voor andere zich op iets latere leeftijd openbarende genetische aandoeningen) verplicht te stellen, dan weet ik het ook niet meer. Onder de vlag van de VDH worden nog steeds veel werkhonden gefokt.
    Wel zijn er een paar kanttekeningen te plaatsen bij de statistische gegevens.
    Het SV onderzoek (2015) gaf als uitkomst voor DM:
    Alle honden: Uit reeds opgeslagen DNA – Drager 32.8%, Lijders 5.2%. Bij vrijwillig getest – drager 37.5%, Lijders 5.2%.
    Bij werkhonden: Uit reeds opgeslagen DNA – Drager 33.1, Lijders 5.4%.
    Bij Hochzucht: Uit reeds opgeslagen DNA – Drager 32.8, Lijders 4.6%.
    Dit onderzoek was mogelijk onder publieke dwang uitgevoerd om aan te tonen dat het zo’n vaart niet liep.
    Maar groter statistische cijfers laten iets anders zien. ( duitseherderdatabase.nl/?p=495#more-495 )
    Bij de OFA: Bij Laboklin:
    TOTAAL AANTAL DIEREN: 6421 TOTAAL AANTAL DIEREN: 3060
    DRAGER 31.7% DRAGER 28.3%
    LIJDER 15.3% LIJDER 24.1%
    Bij de OFA zijn meer dan 2x zoveel honden getest als bij Laboklin. Bedenk dan dat er in de VS nog een groot instituut is dat de test uitvoert (cijfers onbekend). In de VS is de bereidheid om te testen groter, ook al omdat de druk van de zijde van kopers groter is (ook vanwege de hogere prijs van een DH). Bij Laboklin is er waarschijnlijk minder druk van kopers en mogelijk zijn er meer testen voor diagnostische doeleinden geweest.

    Bij dit onderzoek in meerdere landen stonden de financiële gevolgen voor diensthonden centraal.
    Resultaat voor Duitse herders van dit onderzoek bij 304 werkhonden (diensthonden):
    VS: Aantal DH’s 83. Drager 35 (42%), lijder 10 (12%) Israël: Aantal DH’s: 20. Drager 5 (25%), lijder 1 (5%)
    Polen: Aantal DH’s: 47. Drager 13 (28%), lijder2 (4%) Totaal aantal honden: 150. Drager 53 (35%), lijder 13 (9%)
    Kennelijk is er meer interactie (fok) tussen de VS en Polen en veel minder met Israël. Voor het laatste land leek er minder genetische interactie te bestaan met de twee andere.
    Het onderzoek concludeert dat deze werkhonden (politie en redding) een substantieel risico lopen om hun loopbaan beëindigt te zien vanwege DM. Hoezo niet testen!!!

  2. Het is schandalig dat er gewoon gefokt kan worden met honden met DM (lijder) en/of drager.
    Stambomen worden gewoon afgegeven. De Raad van Beheer heeft kennelijk de (goedgekeurde) verantwoordelijkheid neergelegd bij de VDH (Fairfok). Voor de VDH was voor deelname aan fairfok het fokgeschiktheid reglement voldoende richtinggevend maar vrij van DM werd niet vermeld. Men beriep zich o.a op het MOEDERLAND Duitsland. Daar was nog lang niet bewezen (meer onderzoek) dat DM zich zo manifesteerde als nu wordt beweerd. Zie het verslag van de SV Bundens Zuchwart Lothar Quall in de SV Zeitung . Bang natuurlijk dat dan commercieel een groot deel (lees Hochzüchthunde) in elkaar dondert. Nog even los gezien het feit van de grote discussie over corruptie/beoordelingen binnen de africhtingscertificering, fokgeschiktheidskeuringen en gezondheidsbeoordelingen die zich voordoet in Duitsland maar ook in Nederland.
    Regelgeving akkoord maar daar hoort handhaving bij!!! Anders is het een luchtballon.
    Elke rechtgeaarde fokker van de Duitse herder moet niet willen dat er met honden die lijder zijn en/of drager aan DM, gefokt wordt. Het verschuilen achter het feit dat de VDH en de Raad geen hard standpunt in neemt is NOT DONE.
    Daarmede ontloopt je de eigenverantwoordelijkheid als fokker.
    Bovendien de wet van Mendel leert je precies hoe het één en ander (dus ook DM) zich genetisch voortplant.

    Conclusie: Een gemiste kans en een dieptepunt binnen de rashond fokkerij. De zoveelste.

    1. Hallo Koos,
      Vanwege die wet van Mendel die je aanhaalt en het feit dat van DM de mutatie gevonden is en dus getest kan worden is het mogelijk om lijders en dragers van DM verantwoord in te zetten in de fokkerij. Als je van de ouders weet of ze vrij drager of lijder zijn kun je ervoor zorgen dat er geen lijders meer op de wereld komen.
      De rashondenfokkerij kampt met problemen die terug te voeren zijn op het verlies van genetische diversiteit. Nog meer honden uitsluiten maakt dat probleem alleen maar groter. Wij zijn van mening dat testen verplicht moet worden, niet om dieren uit te sluiten maar om ze verantwoord in te zetten in de fokkerij.
      Mocht je zelf honden hebben laten testen, op DM of andere aandoeningen, kun je ze laten toevoegen in onze database door bovenaan voor aanmelden hond te kiezen. Wij zijn je dankbaar.

      Vriendelijke groet,
      Petra

  3. Hallo Petra,
    Ik heb ongeveer 6 jaar geleden mijn 4 fokteven (Duitse Herders) laten onderzoek op DM.
    Alles NN. Ik gebruik uitsluitend reuen die ook vrij zijn. Hele goede die drager waren hebben ik niet gebruikt. Mijn pups worden ondanks dat de ouders NN zijn getest met een officieel certificaat van Labokin.
    Natuurlijk weet ik dat de zogenaamde genenpool minder is. Maar dat proces van verminderde gebruikswaarde voor de Duitse herder is een 25 jaar geleden al ingezet. En onomkeerbaar door de schoonheidshonden.
    Maar door een compromis aan te gaan bijvoorbeeld een lijder met een NN hond te kruizen (allemaal dragers) of een drager met een NN (krijg je ook dragers) zet uiteindelijk geen zoden aan de dijk zeker niet met alle andere erfelijke ziektes zoals HD dwerggroei etc.. Overigens ook laakbaar mb..t. de algehele gezondheid en welzijn van de hond. Die verantwoordelijkheid heb je als fokker keihard en terecht dat je daar op aanspreekbaar bent. Groet bedankt voor de reactie en veel succes. Koos

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.