Mijn naam is Petra Dijkstra en ik ben sinds mijn negende besmet met het hondenvirus. Op mijn veertiende kreeg ik mijn eerste Duitse herder en sindsdien is er geen ander ras voor mij. Was de Duitse herder toen vooral mijn viervoetige vriend waarmee ik voor de lol trainde en veel wandelde, later veranderde dat naar serieus africhten. Ik maakte kennis met de IPO-sport en de kynologie, kocht een Duitse herder pup en begon met het trainen op een Kringgroep. Helaas bleken de heupen niet goed en dat was de eerste keer dat ik te maken kreeg met de falende gezondheid van de Duitse herder.
Ik zocht mijn volgende pup weloverwogen uit, op gezondheid en karakter. Ze voldeed perfect en ik besloot een nestje te fokken met haar. Vlak nadat mijn eerste nest geboren werd in 2009 las ik over de aandoening Degeneratieve Myelopathie. Het klonk ernstig en vroeg me af waarom het geen verplichte test was. Mijn teef en aangehouden pup uit mijn eerste nest liet ik testen en ze bleken beide drager te zijn. Ik las over veel meer erfelijke aandoeningen bij de Duitse herder en ook in de media kwam er steeds meer kritiek op rashonden in het algemeen. Ik begon me te verdiepen in de vererving, in genetica, in verwantschap en inteelt.

Inmiddels ben ik heel veel wijzer geworden, en houd ik in mijn fokkerij rekening met de inteelt en verwantschap, test ik op zoveel mogelijk erfelijke aandoeningen en zorg ik ervoor dat er geen lijders geboren kunnen worden van de DNA geteste aandoeningen zonder dat daarbij belangrijke genetische diversiteit verloren gaat.

Bijleren doe ik nog elke dag en ik hoop dat wij middels deze site anderen ook wijzer kunnen maken.